Historia szkoły

Publiczna Szkoła Podstawowa Nr 31 w Radomiu ma już prawie 50 lat!


Dokładnie 47 lat temu- 1 października 1959 roku dokonano uroczystego otwarcia naszej szkoły. W tym dniu po raz pierwszy jej progi przekroczyli uczniowie- było ich ponad 400. Z ciepłym i serdecznym powitaniem czekali na nich Pani kierownik Michalina Kornasiewicz, jej zastępca- Pan Adam Bochniewicz oraz pozostali nauczyciele: Henryk Brzeziński, Bogusława Bemowska, Helena Jaworska, Marian Jaworski, Gabriela Gaworzycka, Józef Gawełek, Krystyna Gozdur, Stanisława Maciejewska, Stanisław Maj i Olga Olender.


Budynek nowiutkiej szkoły im. Tytusa Gruszczyńskiego - bo takie imię jej nadano - dumnie wznosił się nad Glinicami- bardzo wówczas zaniedbaną dzielnicą Radomia, był zapowiedzią zmian, jakie miały wkrótce tu nastąpić, m.in za sprawą uczniów z “31”. Dzieci i młodzież z Glinic, ale także z innych regionów miasta otrzymali tutaj doskonałe warunki do nauki- jasne i przestronne sale lekcyjne, sale do nauki poglądowej, świetlicę i ponad wszystko opiekę doskonałych pedagogów.


Po rocznej działalności nasza szkoła otworzyła drzwi dla ponad 800 uczniów! Od tej pory stale poszerzała ofertę edukacyjną m.in. o nowe zajęcia pozalekcyjne przeznaczone nie tylko dla dzieci, ale również dla ich rodziców. W ciągu dziesięciu lat istnienia szkoły działalność rozwinęły liczne koła zainteresowań, chór szkolny, zespół artystyczny, zespół taneczny, kółko baletowe, kółko filatelistyczne oraz recytatorskie. Od 1960 roku organizowano tutaj wykłady w ramach Uniwersytetu dla Rodziców. Wydarzenie to było szeroko komentowane przez prasę. Zresztą lokalne gazety żywo interesowały się naszą szkołą, bowiem działała ona niezwykle prężnie. W wielu artykułach chwalono podejmowane przez nauczycieli i uczniów inicjatywy, m.in. organizację świetlicy dla pracującej młodzieży, półkolonie letnie, działalność pracowni robót ręcznych oraz drużyn harcerskich a także spółdzielnię uczniowską “Przyszłość” zrzeszającą ponad 500 członków, z których każdy deklarował chęć samodoskonalenia się oraz pracy na rzecz lokalnej społeczności. W jej ramach uczniowie naszej szkoły współtworzyli swoją dzielnicę- układali chodnik, dbali o czystość otoczenia, wspierali powstanie parku przy ulicy Kwiatkowskiego.


Biorąc udział w licznych konkursach przedmiotowych, artystycznych i olimpiadach sportowych nasi uczniowie godnie reprezentowali swoją szkołę na zewnątrz- zajmowali bowiem czołowe miejsca. Na szczególną uwagę zasługują sukcesy grupy wokalno- tanecznej “Śmieszki”, która pod kierownictwem Pani Krystyny Piasek rozsławiała imię Publicznej Szkoły Podstawowej nr 31 także poza granicami Polski.


Niemal od początku swojego istnienia nasza szkoła podjęła współpracę z licznymi instytucjami, których nadrzędnym celem było niesienie pomocy dzieciom. Uczniowie wraz ze swoimi wychowawcami wspierali Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci oraz Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. Inicjatywy, jakie podejmowano w ramach tej współpracy zaowocowały realnym wsparciem- zbiórkami pieniędzy oraz współorganizowaniem różnych form wypoczynku i rekreacji dla podopiecznych wyżej wymienionych placówek. Częstym gościem w radomskim domu pomocy były oczywiście rozśpiewane i roztańczone “Śmieszki”, których występy sprawiały, że na twarzach dzieci znów gościł uśmiech.


W roku szkolnym 1974/1975 obchodzono uroczystości XV- lecia szkoły. Aby należycie uczcić ten czas zorganizowano liczne pokazy, występy i apele także z udziałem najmłodszych uczniów szkoły. Z okazji swoich piętnastych urodzin “31” otrzymała z rąk przedstawicieli władz oświatowych sztandar, przed którym dnia 19 X 1974 roku wszyscy uczniowie złożyli uroczyste ślubowanie. Rok później przedstawiciele całej społeczności uczniowskiej podpisali kodeks ucznia, przyjęty również przez naszych uczniów. Wydarzenie to uświetnione zostało występami “Śmieszków”, dla których ten rok stał się podwójnie uroczysty ze względu na pierwszy występ przez szeroką radomską publicznością, przyjęty zresztą owacjami na stojąco!


Wraz z końcem lat siedemdziesiątych podjęto w naszej szkole inicjatywę “Szklanka mleka dla każdego ucznia”- w nieco zmienionej postaci kontynuowaną do dziś. 30 XII 1977 odbyła się uroczystość odsłonięcia popiersia ówczesnego patrona szkoły- Tytusa Gruszczyńskiego. W roku szkolnym 1989/1990 nasza szkoła obchodziła XXX- lecie swojego istnienia. Czas nieubłaganie biegnie wciąż do przodu- już niedługo nasza szkoła będzie miała możliwość równie radośnie obchodzić pięćdziesięciolecie swoich urodzin!!!!


A oto nazwiska wszystkich dyrektorów naszej szkoły od początku jej istnienia

 
1959-1968pani kierownik Michalina Kornasiewicz (pełniła swoją funkcję przez 9 lat).
1968-1972p. Bogdan Gierduszewski (pełnił swoją funkcję przez 4 lata).
1972-1974p. Józef Tuzimek (pełnił swoją funkcję przez 2 lata).
1974-1983p. Iwona Korneta (pełniła swoją funkcję 9 lat).
1983-1991p. Feliks Kiepiel (pełnił swoją funkcję przez 8 lat).
1991-1995p. Mirosława Kubik (pełniła swoją funkcję przez 4 lata).
1995-2021p. Jacek Nowak (pełnił swoją funkcję przez 26 lat).
 

Budynek szkoły został oddany do użytku 1 X 1959 roku. Był wówczas jednym z najnowocześniejszych w okolicy. Wyposażony w przestronne sale lekcyjne, sale do nauki poglądowej oraz świetlicę stwarzał swoim nowym “mieszkańcom” (w myśl powiedzenia, że szkoła jest drugim domem dla ucznia) doskonałe warunki do pracy i nauki. W 1967 roku przeprowadzono w nim pierwszy generalny remont: wymieniono dachy, podłogi, dokonano niezbędnych prac hydraulicznych. Dzięki osobistemu zaangażowaniu p. kierownik szkoły “cudem udało się skończyć remont przez pierwszym września”. Przy wielkim wkładzie pracy, także ze strony uczniów ułożono chodnik przed szkołą, wyrównano teren przyszkolny, a z pomocą mieszkańców dzielnicy zasadzono drzewka (które dziś są już drzewami!).


Uczniowie szkoły

1 X 1959 roku p. kierownik Michalina Kornasiewicz powitała w progach szkoły ok. 400 nowych uczniów, którzy przybyli do nas także z różnych okolicznych szkół. W następnym roku działalności szkoły liczba ta podwoiła się- 852 uczniów tworzyło 22 oddziały, a do każdego z tych oddziałów uczęszczało wówczas ok. 39 dzieci. Koniec lat 70-tych (budowa osiedla “Ustronie”) przyniósł drastyczne zwiększenie liczby wychowanków w naszej szkole. W odniesieniu do lat 1982-1985 można nawet mówić o “przeludnieniu”. Rekord liczebności padł w roku szkolnym 1983-1984: 1975 uczniów tworzyło 470 oddziałów szkolnych oraz 7 oddziałów przedszkolnych. Z inicjatywy p. Feliksa Kiepiela- zastępcy p. kierownik szkoły utworzono wtedy “zieloną salę”. Lekcje odbywały się na świeżym powietrzu w szkolnym ogródku warzywno- kwiatowym. Rozładowanie tej sytuacji przyniósł rok 1985/1986 kiedy to otworzono szkołę podstawową nr 4 na Ustroniu.


Publiczna Szkoła Podstawowa nr 31 im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Radomiu ul. Biała 6, 26-600 Radom
Suma wejść: 609178

Projekt i wykonanie Centrum Reklamy nmedia